Toch sloeg Murphy weer toe. Begin juni was er weer de barre tocht naar het einde van Nederland.... Groningen om precies te zijn. 320 km, resp. 420 km op 2 WD/CO's uit 1943, langs 's Neerlands mooiste wegen. Heel poëtisch allemaal, maar bij Gouda sloeg het noodlot (Murphy) alweer toe. Een geluid alsof er een veer was gesprongen ergens bij het achterwiel. Aan de kant bleek het achterwiel vast te zitten, maar na wat heen en weer gedraai kwam het weer vrij al liep het wiel niet soepel. Maar struisvogel als ik ben heb ik niet verder naar problemen gezocht, het wiel draaide immers en ik moest op tijd in Leersum zijn om Peter te ontmoeten die uit Zeeland onderweg was. Toen ik ruim op tijd aankwam hoorde ik ineens een 'plof plof' achter me en ja, nog een WD/CO. Na het nuttigen van een kop koffie zijn we begonnen aan het vervolg van de reis. Peter had er toen al 4 uur opzitten en ik 2. Nu nog maar 240km en ca. 6 uur rijden. De reis ging langs het uiterste oosten van het land en in de buurt van Drenthe zelfs een stukje door Duitsland in de richting van Nieuw Schoonebeek. Vlak voor dat stukje Duitsland moest ik overschakelen naar de reserve kraan en het duurde heel lang voordat we weer in Nederland bij een benzinepomp kwamen. Ik heb nog nooit zoveel getankt, 12.75 liter, terwijl ik dacht dat de tank maar 12,5 liter capaciteit heeft.
De rest van de weg ging ook weer voorspoedig.
Na een mooi weekend wilden we zondag weer op tijd vertrekken voor de terugweg. LEKKE BAND.... Opnieuw sloeg Murphy toe, een lekke voorband. Gelukkig nog voordat we vertrokken waren en met de nodige hulp was de band binnen een uur geplakt en konden we alsnog vertrekken.
Het wiel liep nog steeds wat zwaar, maar na een voorspoedige reis zijn we beiden (ik om 6 uur en Peter om 8 uur) aangekomen.
Het weekend daarna heb ik mijn achterremtrommel gedemonteerd. Wat was er nu gebeurd? De 'cush drive lockring' was in 3 stukken gebroken en klem komen te zitten tussen de remschoenen en de trommel. Daarom liep het wiel zo zwaar.
Voordat Murphy toesloeg ben ik bezig geweest met het zijspan project. Het frame en wiel dat ik van Kees heb overgenomen betreft na wat onderzoek een Canterbury van de 2e helft jaren 50. Exacte datum is moeilijk te geven omdat er weinig gegevens over de Canterbury op internet zijn te vinden. Ik ben dagenlang bezig geweest het frame en het wiel schoon te maken, de verf er af te krabben en te schuren. Daarna heb ik het frame en het wiel in een paar lagen Hammerite gezet, zodat het er weer 'als nieuw' uitziet. Vervolgens een 16” x 3,25” band met binnenband bestellen hetgeen nog niet meeviel. Uiteindelijk via een Nederlandse website een band uit Duitsland besteld. Toen deze werd afgeleverd snel gemonteerd en het geheel ziet er mooi uit.
Tegelijkertijd ben ik begonnen met het maken van de houten box of kist. Het ontwerp is afgekeken van dit soort kisten uit de jaren 50, die bekend stonden als delivery box, tradesman sidecar of handelaar zijspan. De maten zijn aangepast aan wat de Gamma aan multiplex platen te koop had, 122x61cm, en de maximale ruimte die het frame biedt, 53cm. De kist is uiteindelijk dus 122 lang, 53 breed en 61 hoog + deksel van ca. 7 cm.
Genoeg om een hele camping uitrusting, verschillende kratten bier, gereedschap mee te nemen en dan nog is-ie niet vol. Van vuren balkjes is eerst een frame gemaakt. De bodem is van dik multiplex en de zijkanten van dun multiplex. Het deksel was nog een uitdaging, want ik wilde het deksel gebogen hebben. Dus de 4 balkjes van het deksel zijn in een boog gezaagd met de decoupeerzaag en het multiplex is daar overheen gebogen, gelijmd, gespijkerd en met klemmen en spanbanden vastgezet zodat de boel kon drogen. Wonder boven wonder zit het nu ca. 3 weken later nog steeds. De spijkers zijn wat dieper ingeslagen en de gaatjes zijn weer opgevuld met een houtvuller, het moet tenslotte waterdicht worden. In de tussentijd ben ik op zoek gegaan naar RVS scharnieren en afsluitbare spansluitingen voor het deksel. De scharnieren waren zo gevonden bij de Gamma maar de spansluitingen was nog een klus om te vinden. Ik vond wel groothandels, maar die konden alleen 50 stuks tegelijk leveren (500 euro) en dat vond ik een beetje overdreven. Uiteindelijk kon ik bij Correct (!?) in Rotterdam terecht, die niet alleen electronica verkoopt, maar ook andere zaken voor boten en fietsen.
Nu nog een paar aluminium strips aan de binnenkant van de bakopening waar het deksel overheen valt en deze afkitten, zodat de kist helemaal waterdicht is (verder is alles met lijm of kit dicht geseald). De kist moet nog geschilderd worden, maar ik wacht op beter weer, dus of het dit jaar nog gebeurd weet ik niet.
De kleur wordt heel donkerblauw. Later wil ik een creme/geel kleurige balk aanbrengen met daarop een reclame tekst.
In mijn gedacht zie ik dat zo voor me. Ik hoop dat alles voor het treffen klaar is en dat ik dan al geoefend heb in het zijspan rijden, maar dat betwijfel ik.
